1 Esd 3

1 En Darius, koning zijnde, maakte een grote maaltijd voor al degenen die onder hem stonden, en voor al zijn huisgenoten, en voor al de groten van Medië en Perzië; 2 En voor al zijn vorsten, en krijgsoversten, en oversten der landen, die onder hem waren van Indië aan tot Ethiopië toe, in de honderdenzeventien provinciën. 3 En als zij gegeten en gedronken hadden, en wel verzadigd waren, keerden zij weder naar huis. Doch Darius, de koning, keerde weder in zijn slaapkamer, en viel in slaap, en ontwaakte weder. 4 Toen zeiden de drie jongelingen, die des konings lijfwacht waren, en hem bewaarden, de een tot de ander: 5 Laat ons ieder een spreuk zeggen, WIE DE STERKSTE IS; en wiens woord wijzer zal schijnen dat dat des anderen, hem zal de koning Darius grote giften en grote overwinningstekenen geven. 6 Hij zal hem met purper doen kleden, en uit gouden vaten doen drinken, en op gouden koetsen doen slapen, en zal hem een wagen geven, die door paarden met gouden tomen wordt getrokken, en een hoed van fijne zijde, en een keten om zijn hals; 7 En hij zal de tweede naast Darius zitten vanwege zijn wijsheid, en zal een bloedvriend van Darius genoemd worden. 8 Toen schreef eenieder zijn eigen spreuk, en verzegelde die, en legde ze onder het oorkussen des konings Darius, 9 En zeide, wanneer de koning zal opgestaan zijn, zo zullen zij hem het geschrift geven; en van wie de koning en de drie oversten van Perzië zullen oordelen, dat zijn rede de wijste is, die zal de overwinning gegeven worden, gelijk geschreven is. 10 De eerste schreef: De wijn is de sterkste. 11 De andere: De koning is de sterkste. 12 De derde schreef: De vrouwen zijn de sterkste, maar boven alle overwint de waarheid. 13 En als de koning opgestaan was, namen zij het geschrift, en gaven het hem, en hij las het. 14 En uitgezonden hebbende liet hij roepen al de groten van Perzië en Medië, en de vorsten, en de krijgsoversten, en oversten der landen, en de burgemeesters. 15 En hij zette zich neder in zijn Raad, en het geschrift werd voor hen gelezen en hij zeide: 16 Roept de jongelingen, en laat henzelf hun redenen verklaren; en zij werden geroepen, en kwamen binnen, en zij zeiden tot hen: 17 Doet ons verklaring van hetgeen bij ulieden is geschreven. 18 En de eerste begon, die van de sterkte des wijns gesproken had, en zeide aldus: 19 O mannen, hoe oversterk is de wijn; hij verleidt al de mensen die hem drinken; 20 Hij maakt het verstand des konings én van de wees enerlei verstand, gelijk ook het verstand des dienstknechts en des vrijen, het verstand des armen en des rijken; 21 En hij verandert alle verstand in vreugde en vrolijkheid, en hij gedenkt aan geen droefheid, en aan geen schuld; 22 Hij maakt alle harten rijk, en gedenkt niet aan de koning of vorst, en hij maakt dat eenieder van talenten spreekt. 23 Als zij wijn gedronken hebben, gedenken zij niet om vriendelijk te zijn de vrienden en broeders, en trekken kort daarna de zwaarden uit. 24 En als zij van de wijn opgestaan zijn, zo gedenken zij niet wat zij gedaan hebben. [3:25] O mannen, is de wijn niet de sterkste, dewijl hij dit dwingt te doen? En hij zweeg stil, als hij zo gesproken had.